Wij geven het op...

Hallo allemaal,

Wij geven het op om naar Nessie te blijven zoeken. Het is ons ook niet gelukt haar te vinden, maar volgens Marianne zijn wij over haar staart gevaren. Lees maar verder!

Helemaal alleen op het meer van Loch Ness!!
4 juni zijn we van Lossiemouth (wat’s in a name?) naar Inverness gevaren. Dit is de poort naar het Caladonisch canal. Voordat we het canal ingaan bezoeken we Inverness, wat een leuke plaats is. Ook hebben we nog naar een winkel gezocht waar we eventueel een gaskachel konden kopen! Het is hier namelijk bijzonder koud voor de tijd van het jaar. Overdag zijn de temperaturen rond de 10 graden en ‘s nachts ongeveer 5! Niet echt leuk wanneer we voor anker of aan een mooring moeten gaan liggen, dan hebben we geen elektriciteit en ook geen verwarming, maar we kregen 0 op rekest. Alle boten die in Schotland varen hebben diesel verwarming ingebouwd! Ja dat is van onze zijde een verkeerde beslissing geweest toen we onze boot kochten! ’s Avonds hebben we lekker gegeten en daarna op aanraden van iemand op de haven naar een pub gegaan met een voor ons onbegrijpelijke naam iets van Hoonaahana??? Maar leuk was het , er speelde een goede live band met opzwepende muziek en mensen staan te klappen of zingen uit volle borst mee.
De volgende ochtend zijn we door de eerste 2 sluizen van het canal gegaan, de sluizen vielen reuze mee, het scheelt dat wij nog in het voorseizoen zitten, er gingen maar 3 boten tegelijk door de sluis en we werden goed geholpen! Ja en dan is daar het beroemde beruchte spannende Loch Ness. Het was al wat later in de middag dat we daar aankwamen. We verbaasde ons over de grote en diepte van het meer. Het is 35 km lang, 1á2 km breed en op sommige plaatsen 200m diep met heel helder water. Doodstil is het wanneer wij langzaam op onze motor (er is geen zuchtje wind) door het Loch Ness varen. We houden de dieptemeter in de gaten, deze geeft in het begin 125m diepte aan, dan ineens 200 m diep en plotseling staat de dieptemeter op 40 m !?! Zou Nessie (het beroemde monster)ons toch nog met een bezoek willen vereren?Het bijzondere hier is dat we dwars door het hooggebergte varen. We zien prachtige bergen begroeit met bossen en bloeiende brem en rododendron. Ik was een beetje bang dat het zo’n toeristisch iets zou zijn met rondvaartboten enz. Maar nee dat was het niet. Tegen de avond komen we in Fort Augustus aan en overnachten hier. De volgende dag varen we naar Lagan Locks daar er verder geen mogelijkheid voor elektriciteit aansluiting is. En het is pretty cold!! Ik vind dat niet zo leuk daar we nog maar weinig van Loch Ness hebben gezien, maar daar hebben we het volgende op gevonden! We gaan op de vouwfiets terug naar Loch Ness, maken daar een hele mooie toer hoog boven Loch Ness (normale mensen doen dit met een mountainbike) dus af en toe moeten we van de fiets af omdat het toch wel errugg!! stijl is! We fietsen of lopen door bossen langs watervallen en genieten van het prachtige uitzicht. ‘s Avonds eten aan het meer en dan ja,haha, moeten we nog 2 uur terug fietsen! Nu is het hier pas heel laat donker ongeveer om 22.30 uur, maar het zal heel krap aan worden! We fietsen en fietsen, en tot overmaat begint het ook nog te regenen, jammer want het was net zo’n prachtige avond. We weten dat we nog een heel lastig stuk pad krijgen vol met boomstronken, deze zijn lekker glad geworden van de regen! Klokslag 23.00 uur zijn we heel moe maar voldaan weer bij de boot. Van Lagan Locks varen we naar Banaviel, dit is het volgende Loch en weer is het prachtig. We maken een wandeling langs het Loch Oich en door het bos, net als ik tegen Ben zeg” het lijkt hier wel het sprookjes bos” staat er een heel klein bordje met “welkom” Er zijn ijverige mensen of kinderen aan de slag geweest die dezelfde gedachten hadden als ik. Door een heel stuk van het bos staan beeldjes van kabouters, elfjes, dinosaurussen enz grappig!Het is langs het canal drukker dan op het canal, je ziet veel mensen van Inverness langs het canal “The great Glen way” route lopen. Deze route kun je dus per boot, of wandelend of met de mountainbike volgen. Hij is 120 km lang en komt uit bij Ford William. Bij Ford William zijn de 8 staircases waar wij met de boot 19.5 meter zullen zakken om weer op zeeniveau te komen! Dat is wel een spectaculair gezicht! Het Caladonisch canal zijn eigenlijk 3 meren die met elkaar zijn verbonden door een gegraven kanaal. Wij zijn er nu door en meteen zijn we aan de westkant van Schotland beland! Wat is het hier prachtig, een heel verschil met de oostkust. We varen langs zoveel eilandjes en we boffen dat we in het seizoen zijn van de bloeiende rododendron! Vandaag 12 juni, zijn op het eiland Mull aangekomen. De haven heet Tobermory en is werkelijk een schattig haventje met gekleurde huisjes aan de kade! Net Frankrijk maar dan anders! We hebben na enig speuren een prachtige golfbaan gevonden en vanochtend samen gespeeld! Jammer dat we zoiets in Nederland niet hebben, we zagen zulke mooie vergezichten en het weer was ook nog goed! Maar moeilijk, voor mij een graadje te hoog hoor, maar ik heb wel genoten en Ben heeft heel goed gespeeld! Een hilarisch moment was dat wij op hole 5 aankwamen en zagen dat de bal van Ben door een speelse hond werd meegenomen. Even daarna kwam een tweede hond mijn bal oprapen van de green. Het baasje van de twee honden heeft er toen voor gezorgd dat wij de ballen weer terugkregen. Met de bijbehorende excuses.
De volgende plannen staan te borrelen, of we gaan naar Skye, afhankelijk van het weer,en dan misschien noordelijk van Schotland terug of we zakken toch naar het zuiden en willen dan misschien ook nog Ierland aan doen. Maar alles hangt af van de weersomstandigheden.
Dit was het weer vanuit GREAT SCOTLAND!