Vannes is prachtig

Hallo Allemaal,
We zijn nu in Vannes, in de Golf van Morbihan. Dit is een binnenzee met 60 eilandjes allemaal even mooi! De meeste eilandjes zijn in privé bezit, je ziet dan dat er een hele mooie villa op staat en zo’n eilandje is dan helemaal voor jezelf!We spraken een Engelsman die hier was geweest en hij zei ons dat hij altijd vastliep in de Morbihan. Volgens hem wist je nooit precies wat voor getijde het was. Nou gelukkig heeft Ben een 10 voor rekenen, en kwamen wij wel met het goede getij binnen. Wel heel spectaculair. De oceaan perst met opkomend water door een kleine opening heel veel oceaanwater naar binnen, met laag water stroomt dit er met dezelfde vaart weer uit! We voeren 9 !!! knopen toen we de doorgang passeerden. Normaal lopen we zo’n 5á 6 knopen. Dus het was opletten geblazen want er zijn veel eilandjes maar ook onder water! We zijn daarom heel blij met onze nieuwe apparatuur , daarmee spotten we ook de eilandjes onder water! Vannes is een mooie middeleeuwse stad, het dankt zijn naam aan de Keltische stam der Veneten, waarvan het de hoofdstad was. Er zijn veel oude vakwerkhuizen aan smalle straatjes wat een sfeervol idee geeft. De stadswal is niet indrukwekkend hoog maar nog intact. Vandaag een flinke fietstocht ondernomen, door en rond de omgeving van Vannes. Vanavond hoorden we na het eten dat er in het stadion iets te doen was, Ben gaan vragen, ja er is een voetbal wedstrijd : Vannes tegen Troyes, we hebben de 2de helft meegekeken. Ze spelen 2de divisie dat was behoorlijk goed! Scoren 1-0 voor Vannes!
Hiervoor hebben we 1 nacht in Quiberon gelegen in het boek leek het een hele mooie haven, maar wij hadden er niks mee! Nou ja, we hadden elektra ,water en diesel nodig en dat was goed voorhanden.
Maandag 1 augustus zijn we naar Belle Ile gevaren, nou dat eiland doet z’n naam eer aan. Ben had van een Engelsman (alweer!!) gehoord dat je heel mooi kon ankeren in een soort fjord “Ster Wenn.” Het was wel uitkijken geblazen met zoveel rotsen om je heen. Toen we aankwamen lagen er al een paar zeilboten, maar jongens ,jongens, dat valt niet mee om en je anker uit te gooien, en daarna gelijk in je bijboot stappen (want die boot gaat er gelijk vandoor!!) en een lijn naar de vaste wal brengen. Op je tefafsandalen de rotsen opklimmen en het ergens aanvast maken. Maar toch is het gelukt en dan komt het allermooiste, zo heerlijk liggen in een baaitje. Lekker zwemmen, best wel koud hoor dat oceaanwater, lekker zonnen op het voordek, boek lezen, goh, het leek wel vakantie! De dag daarna zijn we op de fietsjes gestapt, ook een hele toer, fietsjes in de bijboot roeien naar de vaste wal, bootje op de goede plek vast leggen , rekening houden met opkomend water. In mijn boek stond een mooie fietstocht, gelukkig was die bewegwijzerd. Eerst gingen we naar Sauzon en kleine haven. Kennen jullie dat, zo’n haventje met op de kade een roze-rood hotelletje, met witte luiken voor de ramen, simpele plastic bloembakken voor de ramen met bloemen in alle kleuren! We moesten even brood halen , de boulangerie was met 3 mensen vol! Er werd buiten gewacht. Het is hier echt cultuur, de fransen kunnen niet zonder hun stokbroodje! Je ziet oude, jonge , dikke dunne mannen en vrouwen met een krantje en een stokbroodje door de straatjes wandelen. Op de kade is het een heerlijke Franse chaos! Auto’s (je kunt hier zo’n 2-zitter huren in het knalgeel of rood met zwarte stippen) fietsers, wandelaars, kinderen met een ijsje alles loopt door elkaar, niemand ergert zich aan elkaar ieder doet zijn ding! Vanuit de kade kronkelen een paar smalle straatjes omhoog met geel, blauw en witte huizen allemaal met bekende bloembakken! De Salon de Thé was in het knalrose evenals de meubels ! Jullie merken al het is alom genieten. We zijn ook nog in Le Palais geweest, dat is de hoofdstad van Belle Ile. Hebben de Citadel bezocht en daar wat rond gewandeld.
30 en 31 juli zijn we op Ile Groix geweest, ook een heel leuk eiland, maar veel kleiner dan Belle Ile.
Nu moet ik jullie nog een verhaal vertellen dat we op Cameret – sur Mer , dat is precies op de punt van Bretagne. Camaret is een mooie plaats in mijn boek stond een mooie rondwandeling. Wij gaan op weg, de kliffen zijn hier heel hoog, echt spectaculair. We wandelen door het bos en beneden hoor je de zee, soms kun je naar beneden kijken en zie je kleine witte strandjes. We lopen alsmaar omhoog, en heel hoog op een klif zien we een paar prachtige vakantiehuizen staan! Wat een uitzicht moet je daar hebben! Wij lopen ernaar toe en wat zie ik in de verte…….. in de zo bekende zijwaartse gang?? Een Berner Sennenhondje van 4 maanden oud. Z’n bazin spreekt geen woord Engels, jammer. Ik kniel bij het beestje neer en aai hem over z’n dikke mollige lijfje, met nog( blauwe) ogen kijken me trouwhartig aan.Als een echte Berner schurkt hij gezellig tegen mij aan. Het schiet door me heen dat ik dat nog (buiten onze 2 meiden natuurlijk)wel mis op onze Chica Rica, een scheepshondje!! Deze zou het geweldig doen, ik zou hem Choco Roco kunnen noemen, of choco prince is ook leuk! Hij ziet er zo rond en chocoladeachtig uit met van die snoezige roomwitte voetjes!Intussen heeft hij zich helemaal aan mij overgegeven, met z’n pootjes in de lucht! Heel even schat ik m’n kansen in , ik kijk naar z’n bazin, die ziet er niet naar uit dat ze snel ter been is, ik zou met een ruk aan z’n riempje en dan keihard weglopen??? Ik kijk haar nog eens aan , ze is echt gek op hem…………………………………..oo Nou dan maar niet! Ach ja jammer, dag choco roco, of choco prince. We lopen door naar de vakantiehuizen en zien dat er een smal pad naar beneden loopt naar een strandje, waar kinderen joelend de zee in lopen en een paar grote jongens met een surfbord de zee in zwemmen en dan gaan staan en zo op de golven mee terug surfen naar het strand een heel spectaculair gezicht! We zien dat in zowel de Normandische en de Bretonse kust veel te lijden hebben gehad in de 2de wereldoorlog. We zien veel bunkers en plaatsen waar geschut moet hebben gestaan. Regelmatig zijn er oorlogmuseum te bezoeken. Ook hier in Camaret, in het landschap zie je nog de vele inslagen van bommen en granaten(Camaret zelf is kapot gebombardeerd),wat een puinhoop moet het hier geweest zijn!Op een klif staan nog de resten van een kasteel alleen de 4 torens staan er nog. Maar zoals het is , de tijd heelt vele wonden, de inslagen zij nu overdekt met prachtig bloeiende heide.
Dit was weer een stuk van ons reisverhaal graag tot de volgende keer! Groeten aan iedereen die dit leest! DaaaaaaG! Ben en Marianne.